13. "Spotkanie w Hogsmeade cz.1"

-Lily, wstawaj.!- Dorcas stała nad łóżkiem rudowłosejpotrząsając nią lekko.

-Jeszcze pięć minut James..- Marlena zachichotała cichoprzyglądając się śpiącej przyjaciółce z rozbawieniem.

-Może dziesięć James- Czarnowłosa naśladowała głos młodejEvansówny.

-RUDA! Potter na ciebie czeka- dziewczyna momentalniezerwała się z poduszek.

-Tobie chyba to nigdy nie przejdzie – pokręcił znaczącogłową.

-Ale co?- mruknęła zaspana

-Już ty dobrze wiesz.

-Nie baw się ze mną w zgadywanki. Nie lubię tego- Lilyspiorunowała wzrokiem brunetkę.

-Te twoje miłości do Pottera… - Rudowłosa uniosła brew

-Jakie miłości?

-No wiesz.. Jimie jeszcze pięć minut!

-Na serio tak gadałam?- spojrzała na przyjaciółki z niedowierzeniem, a te przytaknęły.

-Macie problem ze słuchem.- rzuciła czesząc włosy.

-Nic z tych rzeczy. Wmawiaj sobie dalej.

-Skończmy temat, zapomniałyście o randkach? Marlena gadałaśz Luniem ?- spytała szatynki zbierając rzeczy.

-Nie

-W takim razie idź na dół, znajdź Luniaczka.- westchnęła i poczłapała w stronę drzwi.

-I nie warz się wymigać .!- Dorcas wybuchła śmiechem widząc minę przyjaciółki.

-No co? –wypaliła rozdrażniona Marlena.

-Nie, nic.- zachichotała weszła do łazienki.

-Ej, ja miałam dzisiaj iść pierwsza.

-To pójdziesz jutro.- zatrzasnęła drzwi uprzednio pokazującjęzyk przyjaciółce.

-pukać, czy nie, ewentualnie mogę się jeszcze wycofać…- możejednak …- Marlena stała przed drzwiami do dormitorium Huncwotów niepewnietrzymając dłoń przy klamce.

-dobra, raz kozie śmierć.- wzięła głęboki oddech i weszła dopomieszczenia. Potter spał na jednym  złóżek w dziwnej pozycji, po prostu nie do opisania, Black stał przed szafąusilnie czegoś szukając. Lunatyk czytał książkę o historii Hogwartu a Peteranie było widać.

-McKinnon, co cię sprowadza do naszej zacnej sypialni?-Syriusz szczerzył zęby do nowo przybyłej.

-Taka drobna sprawa. No wiecie, Lily i Dorcas idą doHogsmead w towarzystwie chłopaków..- jednak nie dane jej było dokończyć gdyżRogacz przerwał jej wywód.

-Chwila, chwila… Evans idzie z chłopakiem??- Wypaliłwybałuszając oczy.

-A co? Myślisz, że będzie żyła w celibacie?- spytałaironicznie unosząc podbródek.

-No, ale nie ważne.-mruknął opadając na łóżko.

-A więc dokończ co zaczęłaś.- dorzucił zrezygnowanywpatrując się w okno.

-W związku z tym chciałabym pogadać z Luniem w cztery oczy-szepnęła niepewnie rumieniąc się.

-Wow, kolejny romansik.

-Zamknij mordę Black- Remus popchnął przyjaciela i wyciągnąłMarlenę z dormitorium. Spojrzał na nią pytająco.

-no bo ja, ee, tak jakby wiesz, nie mam z kim  iść dzisiaj… A nie chcę zostać sama, wiecLily.. – przyglądał jej się z rozbawieniem.

-Wiec co Lily?- spytał spokojnie susząc zęby.

-Chciałabym, żebyśmy poszli..- nie dał jej dokończyć.

-Razem?- spłonęła rumieńcem nie przestając strzelaćkostkami.

-notak- wypaliła jednym tchnieniem

-że co proszę?- bawił się całą ta sytuacją

-Tak, razem- mruknęła trochę wyraźniej. Zachichotał cichutkopatrząc na nią tajemniczo.

-Też o tym myślałem- powiedział uśmiechając się poHuncwocku.

-Marlena pospiesz się! Nie mam zamiaru narażać Chrisa naczekanie- Lily ze zniecierpliwieniem stała przed drzwiami łazienki.

-Już, sekunda-  Dorcaszachichotała zakładając buty.

-A ty siedź cicho- mruknęła zirytowana grzebiąc w torebce.

-Gdzieś tu były moje perfumy..

-Tutaj są- czarnowłosa pomachała jej flakonikiem przednosem. Ruda wyrwała jej go z ręki i spryskała ciało. Marlena wyszła z łazienki.Ubrana byłą w czarne rurki i fioletowy top z dziwnym nadrukiem, do tegomarynarkę.

-I jak?- dziewczyny przekrzywiły lekko głowy przyglądającsię jej uważnie. Uniosły kciuki z aprobatą.

-Jest dobrze, a teraz wybacz, ale nie planuję się spóźnić.-Dorcas zgarnęła płaszczyk i wybiegła z dormitorium ponaglając przyjaciółkigestem dłoni.

Ruszyły w stronę bramy dzielącej Hogsmead od Hogwartu. Lilyze zdenerwowaniem przygryzając wargę.

-wiecie co, chyba się wycofuję- spiorunowały ją wzrokiemciągnąc  w stronę wyjścia.

-Chyba na mózg ci padło. To jest szansa.- Dorcas wymieniłaspojrzenia z Marleną i zachichotały złośliwie

-Co was tak niby bawi?- nic nie odpowiedziały tyko wskazałydłońmi w stronę błoni.

-ja ich kiedyś zabiję.- Rudowłosa ze złością wpatrywała sięw grupkę chłopaków zmierzających w stronę wysokiej postaci.

-Czy to nie jest przypadkiem twój kochaś?- spytałaczarnowłosa spoglądając na przyjaciółkę.

-POTTER ZABIJĘ CIĘ!- Lily ruszyła szybkim krokiem doHuncwotów zaciskając pięści.

-Ej, poczekaj, skąd wiesz, ze coś zrobią?- spojrzała naszatynkę z politowaniem.

-Czy ty naprawdę jesteś aż tak naiwna?

-nie, tak tylko pytałam..- mruknęła  Marlena dobiegając do przyjaciółki.

Chris spojrzał ze zdziwieniem na czwórkę chłopaków stojącychprzed nim w luźnej grupce . Wydawało mu się, ze już kiedyś widział jednego znich, jednak nie mógł sobie przypomnieć gdzie.

- ee, chcieliście ze mną pogadać czy coś w tym stylu?-spytał niepewnie widząc zacięte miny Huncwotów.

-Tak jakby- Potter spoglądając na niego spod byka.

-jesteście uczniami co nie?- przytaknęli nie odrywając odniego wzroku.

- W takim razie znacie Lily Evans?- Syriusz spojrzał naRemusa znacząco.

-My właśnie w tej sprawie.- James założył ręce na piersiach,a  Lunatyk z łapą przytrzymywali godyskretnie za kurtkę.

- kazała wam coś przekazać?

-Nie, my chcemy ci coś przekazać! Zostaw w spokoju mojadziewczynę!- wrzasnął  zaciskając pięści.

-POTTER! BLACK! Co wy do cholery tu robicie?- Rudowłosapiorunowała wzrokiem kolegów przygryzające wargę.

-Rozmawiamy- rzucił Rogacz uśmiechając się po Huncwocku.

-Już to widzę.- wypaliła podchodząc do Chrisa.

-To jest twój chłopak?- spytał wskazując na Jamesa.

-Co? Potter, ty jesteś chory psychicznie!

-Tak w sumie to ze mną nie zerwałaś…- powiedział, a w jegooczach paliły się tajemnicze iskierki.

-Jak to nie! Sam ze mną zerwałeś, tańcząc z tamta laską!

-Byłem pijany, i wcale ciebie nie rzuciłem wtedy, bympamiętał. Może mi zacytujesz?

-No.. sam fakt mówi za siebie.

-Ha! Widzisz, a jednak nadal jesteśmy razem!-Huncwocizachichotali złośliwie

-Daj mi spokój! Zrywam z tobą James, nawet jak nie jesteśmyrazem. – pociągnęła  Pearsona za sobą,zostawiając zszokowanego  chłopaka

-jak on mógł jej coś takiego powiedzieć- szepnęła tłumiącłzy. Przytulił ją do siebie, i pocałował w czoło.

-Nie przejmuj się nim- mruknął odgarniając jej kosmyk włosówza ucho.

-Nie mówiłem ci już , ze pięknie wyglądasz?- uśmiechnęła siępromienie wpatrując się w jego ciepłe oczy.

-Nie, ale dzięki- zarumieniła się lekko i spuściła głowę.

-Jak tam szkoła?- spytał idąc wzdłuż ulicy.

-Jak zwykle, nauka, nauka i jeszcze raz nauka.- rzuciła zpretensją.

-Tęskniłem za tobą- powiedział przyglądając jej się czule.

-Ja za tobą też- odpowiedziała, chociaż tak naprawdę przezjakiś czas w ogóle o nim nie myślała.

-Co będziemy robić ?

-A co proponujesz skarbie?- spytał szczerząc zęby.

-Ty coś wymyśl, nie mam ochoty zmuszać się do myślenie,jakoś mi to nie idzie- zachichotała szturchając go łokciem. Udał zamyślenie.

-Chodźmy, do mojego mieszkania.- spojrzała na niego zezdziwieniem

-Nie wiedziałam , że mieszkasz w Hogsmead.

-Bo nie mieszkam, wynajmuję.- odparł ciągnąc ją w stronę wstronę budynków mieszkalnych.

W jej głowie kłębiło się wiele myśli. Była tu z nim, zdorosłym facetem, chociaż sama była nieletnia i właśnie szli do jego domu. Brzmizachęcająco. I w jej myślach znowu pojawił się ten brunet o orzechowych oczach…